REHİN (İPOTEK) HÜKÜMLERİ

2300- Rehin; borçlunun borcunu ödeyeceğine teminat olarak alacaklının yanında kendi malından bir şey bırakmasını ve ödemediği takdirde alacaklının alacağını o maldan tahsil etmesini öngören bir akit, bir anlaşmadır.

2301- Rehinde, akit okunması gerekmez; borçlu, rehin niyetiyle malını alacaklıya verir, alacaklı da bu niyetle onu teslim alırsa, rehin gerçekleşmiş olur.

2302- Rehin veren ve rehin alan kimsenin baliğ ve akıllı olmaları, birileri tarafından bu işe zorlanmamaları ve de bulûğa ererken sefih yani, malını boş yerlere harcayan kimselerden olmamaları gerekir. Hatta iflâs etmesi veya baliğ olduktan sonra sefih olması nedeniyle şer'î hâkim tarafından malî tasarrufları yasaklanan kimse de kendi malını rehine koyamaz.

2303- İnsan, ancak şer'î açıdan üzerinde tasarruf hakkına sahip bulunduğu bir malı rehine koyabilir. Dolayısıyla başkasına ait olan bir malın rehine koyulması, ancak sahibinin onun rehin edilmesine razı olduğu takdirde sahihtir.

2304- Rehine koyulan mal, alım satımı helâl olan şeylerden olmalıdır. Dolayısıyla içki ve benzeri bir şeyi rehine koymak sahih değildir.